Ik heb longemfyseem en met een behoorlijke beperking. Doe veel aan bewegen, 2 keer in de week oefen ik in de zaal bij de fysiotherapeut op eigen tempo en daarna doen ze spieren oprekken in schouders en rug. En ga 1 keer in de week naar het zwembad voor hydrotherapie dat is fysiotherapie in water. Tevens ga ik 2 keer in de week naar Lelystad om met de honden van mijn zoon te wandelen. Geen grote afstanden maar een leuk rondje. Dit om conditie op pijl te houden. Mijn conditie was niet veel meer ondanks alle inspanningen. En inmiddels traplift aangeschaft. De een na de andere longontsteking wat ook niet bevorderlijk  was.

Ineens komen wij langs de zoutkamer. Goh wat zou dat toch wezen en nog eens er langs. Nee geen idee. Kom ik bij mijn zus en die zegt hier heb je de krant, er is een  zoutkamer in Harderwijk. Nou ik lezen natuurlijk en ben samen met mijn man gaan kijken dat was zo rond 21 november 2018. Proefsessie meegemaakt. Na 2 weken voelde ik al dat mijn neusholtes open waren meer lucht kreeg en zo aantal weken doorgegaan en voelde mij steeds lekkerder. Lopen gaat al beter. Hoef steeds minder te zeggen tegen mijn man loop niet zo hard (zo jammer dat je dat zelf al niet meer merkt en dat je man dat tegen je zegt). Dus goede moet. Ik neem de trap maar eens zonder lift en ja hoor dat gaat ook. Ik merk wel dat ik trap heb gelopen maar niet als anders dat ik kapot boven aankwam en zeker half uur nodig had om te herstellen. Ik loop ook van de parkeerplaats in een keer naar de zoutkamer dat was ook niet zo. Voorheen zeker 1 tot 2 keer stoppen.

De honden van mijn zoon zijn een dagje geweest en mijn man was ook thuis toen zijn we lopend naar de hondenren gegaan en als ik het dan niet zou redden ging mijn man de auto halen. Nou ik heb het gered en later op de dag nog een keer. Nu is mijn volgende uitdaging van de zomer fietsen dat heb ik al een paar jaar niet meer gedaan al heb ik een elektrische fiets.

Nu na ruim 3 maanden zit ik vol goede moed maar moet ook zeggen dat ik het met vochtig weer en zware inspanning het nog steeds moeilijk heb maar toch voel ik mij zo opgelucht voor het geen dat al beter gaat.