Mijn jaar in de Zoutkamer. Vorig jaar 1 september 2016 heb ik mijn gratis proefsessie gehad in de Zoutkamer en vanaf die datum zeker 3x per week geweest. Al  vrij snel had ik in de gaten dat ik wat harder ging zwemmen, mijn algehele conditie verbeterde en daar was ik heel erg blij mee. Ook de lange natte winter van 2016/2017 voor mensen met longproblemen geen feest, ging makkelijker dan voorgaande jaren.  Al vroeg in oktober heb ik griep gehad, maar daarna tot aan april de winter aardig doorgekomen en als er al een verkoudheid langskwam was ik dat met  een week hoesten en proesten ook wel weer door. En toen kwam mei 2017 en als je het dan helemaal niet meer verwacht!!!!…….dan gebeurt het….begin mei verschrikkelijk benauwd……..en ook naar de huisarts. Na de eerste controle van  hartslag en saturatie wachtte mij een verrassing, Hartslag normaal en saturatie van 97!!!! …….dit is normaal gesproken bij mij niet hoger dan 94 en dat is voor een COPD patiënt goed. Dus 97 is uitzonderlijk goed!!!! Lichaam was niet echt in de stress. Wel hoorde de huisarts een hartruis en dat moest verder uitgezocht worden. Gelukkig liep dit met een sisser af en voorlopig alleen een jaarlijkse controle.

Met de saturatie van 97, het mooie weer in mei, ben ik weer begonnen met fietsen en dat gaat goed.

De kleine stukjes naar mijn werk, naar de zoutkamer en een boodschapje in winkelcentrum De Ellekoot zijn afstandjes die ik nu met de fiets doe in plaats van met de auto. Ook het zwemmen gaat  zeer voorspoedig en in augustus voor het eerst sinds 2011 weer eens 100 baantjes achter elkaar gezwommen.

Met vakantie zijn we 8 dagen naar Curaçao geweest en heel eerlijk gezegd hoeft het van mij geen 30 graden of hoger te zijn, maar mijn man vindt dit wel lekker. Vorig jaar in Italië heb ik veel last gehad met klimmen ook omdat daar de temperaturen hoog waren. Dit jaar was ik dus benieuwd hoe dit zou gaan. We hadden een mooi resort boven aan de Jan Thiel Baai ongeveer 10 minuten lopen naar het strand. Heen gaat dat best want dan loop je naar beneden, maar aan het einde van de dag mag je de hucht weer op en daar kan ik dan letterlijk als een berg tegenop zien.  Maar uiteindelijk moet je toch terug en ik zei al tegen mijn man “hier zie ik echt tegenop” maar hij zegt dan “Joh kalm aan en we stoppen gewoon een paar keer” en dat is iets wat ik dus verschrikkelijk vind, het niet kunnen doorlopen en dan weer moeten wachten tot je weer op adem bent gekomen.

Zo gingen we dus op weg vanuit de Jan Thiel baai omhoog naar ons resort………en in 1 keer helemaal kapot bovenaan maar had niet hoeven stoppen. Zelfs mijn man vind dat ik meer lucht heb. (Je kunt duidelijk meer).

Helaas ben ik na de vakantie snipverkouden geworden en heb nu last van een vastzittende hoest, maar ook nu merk ik dat ik meer lucht heb. Had ik begin mei 4 pufjes per dag nodig, ik zit er nu op 2 pufjes.

Ik ga dus voor mijn volgende jaar in de Zoutkamer.

Groetjes Annie van de Pol