Marieke Schaap

Image-Default

December 2019 was het weer zover, de 3e longontsteking van dat jaar. Het begon met een kleine verkoudheid en ik had uiteindelijk een prednison- en een antibioticakuur nodig om te kunnen herstellen.

Acht jaar geleden kreeg ik op mijn 30e de diagnose astma. Ondanks dat ik alle mogelijke medicijnen in de hoogste dosering gebruik, was het ieder jaar in de maanden februari, maart of april, dat ik een terugval kreeg en aan een prednisonkuur en vaak ook aan de antibiotica moest. Een simpele verkoudheid ken ik niet, verkouden worden betekent benauwd worden, koorts en vervolgens aan de kuren. Gemiddeld 3 tot 5 weken uit de running en dan het herstel erna nog. Meestal zo’n 2 keer per jaar. Vorig jaar dus 3 keer en toen vond mijn huisarts het nodig om de behandeling toch weer terug over te dragen naar de longarts.

In januari 2020 kwam mijn schoonzusje ermee, dat zij goede berichten over de Zoutkamer had gelezen en besloot zij om mij een keertje mee te nemen er naar toe. Op 17 februari heb ik een kennismaking en eerste sessie gehad in Harderwijk. Ik voelde na 20 minuten in de kamer, dat ik meer lucht kreeg. Maar dat krijg je van Ventolin ook, ik wil op lange termijn niet meer die terugvallen krijgen. Ik heb besloten om het 2 keer per week te proberen. Baat het niet dan schaadt het niet, was mijn motto. Het was wel even plannen om 2 keer per week van Lelystad naar Harderwijk te rijden en dat naast mijn gezin en mijn werk. Maar de openingstijden zijn ruim en ik vond dat ik het een serieuze kans moest geven.

Eind februari werd ik verkouden, ik zag de bui al weer hangen. Dat worden weer kuren. In overleg met de Zoutkamer kon ik die week 3 keer komen. En tot mijn verbazing was ik wel licht verkouden, maar ik werd niet benauwd en kreeg geen koorts. De week erop ook nog 3 keer geweest en ik was door mijn verkoudheid heen. Ik voelde mij per sessie opknappen. In de tussentijd had ik bij de longarts weer allerlei onderzoeken gehad en was de enige mogelijkheid voor nu te starten met een onderhoudsdosering antibiotica en voor de zekerheid langs de KNO-arts om mijn bijholtes op ontstekingen te laten controleren.

De longarts was blij verrast om te horen, dat ik voor het eerst in jaren zonder ziek te worden door een verkoudheid heen ben gekomen. Zij gaf aan, dat vernevelen met zout zeer goed is voor de luchtwegen en zolang ik er baat bij heb, door te gaan en nog niet starten met de onderhoudsdosering antibiotica.

Toen kwam er Corona en ik was zo dankbaar, dat ik toch 2 keer per week naar de Zoutkamer kon. Nu niet met meerdere mensen tegelijk, maar alleen in een kamer.

Begin mei kon mijn CT-scan en afspraak met de KNO-arts alsnog plaats vinden. Gelukkig waren er geen ontstekingen in mijn holtes en de KNO-arts gaf zelfs aan, dat het voor iedereen gezond zou zijn om naar de Zoutkamer te gaan. Het verhoogt je afweer, zowel tegen bacteriën als tegen virussen.

Inmiddels is het dus al bijna juni en kan ik zeggen, dat ik door mijn bezoekjes aan de Zoutkamer voor het eerst in heel veel jaren geen kuren heb gebruikt in de eerste 4 maanden van het jaar.

Ik zou de zomermaanden 1 keer per week gaan, maar in verband met Corona blijf ik 2 keer per week gaan. Ik ben er van overtuigd, dat het mijn weerstand verbetert en de ontstekingen in mijn longen door de astma vermindert.

Voor mij heeft de Zoutkamer dus heel veel opgeleverd. Geen terugval, geen kuren en geen onderhoudsdosering antibiotica. Weer een beetje vertrouwen terug in mijn lijf.

Ik kan alleen maar zeggen, gun het jezelf om het in ieder geval te proberen. Je gezondheid is toch het belangrijkste!